آرتروز گردن که در آقایون بالای ۶۰ سال شایع تر می باشد ، به فرسودگی و ساییدگی مهره های گردن گفته می شود که به مرور اتفاق می افتد و با افزایش سن احتمال ایجاد این عارضه بیشتر می شود.
آرتروز گردن باعث ایجاد فشار در عصب هایی که از گردن عبور می کنند می شود و مشکلاتی را در دست ها و پاها و مثانه ایجاد می کند. بسیاری از افراد به دنبال درد گردن به دنبال روش های درمان قطعی آرتروز گردن هستند.
دراکثر بیمارن معمولا علائمی از آرتروز گردن دیده نمی‌شود. زمانی که علائم بروز می‌کنند معمولا با درد و سفتی گردن همراه هستند. این درد می‌تواند خفیف یا حاد باشد. اگر در اثر آرتروز گردن به عصب فشار وارد شود ممکن است علائمی مانند بی حسی، خواب رفتگی، درد و گزگز در بازو و ساعد و انگشتان دست مشاهده شود. در آرتروز گردن پیشرفته، بیمار دچار مشکلاتی مانند مشکل در بلع غذا نیز می گردد.
معمولا اولین درمان غیرجراحی است که پزشک توصیه می‌کند، طب فیزیکی (فیزیوتراپی) است.در مراحل اولیه و خفیف تر سعی می شود با کاهش فشار های وارده بر گردن و ستون فقرات، مثلاً استفاده از گردن بندهای مخصوص برای مدت کوتاه، پرهیز از ورزش های غیر اصولی، نخوابیدن روی شکم، اصلاح روش مطالعه و کار با رایانه، کاهش مدت رانندگی وضعیت بیمار مبتلا به آرتروز گردن را تحت کنترل در آورده، از پیشرفت آسیب جلوگیری کرد.
فرد مبتلا باید از خوابیدن روی بالش های بلند جدا جلوگیری کند این مسئله باعث بروز فشار در ناحیه ی مهره های گردن می شود. نکته مهمی که وجود دارد این است که در مرحله ی حاد درد انجام حرکات ورزشی و حرکت درمانی به هیچ وجه توصیه نمی شود.
درمان‌های دارویی شامل دسته‌ای از داروها برای کاهش درد مانند انواع مسکن‌ها است که بصورت خوراکی یا موضعی (پماد، ژل، قطره) هستند. در صورتی که آرتروز گردن بحدی پیشرفت کرده که با سایر روش ها قابل کنترل و درمان نباشد جراحی انجام می گیرد.
