کرانیوتومی عملی است که در آن قسمتی از استخوان جمجمه جهت دسترسی به بافت مغز برداشته می‌شود. شامل انواع بسیار متفاوتی از شیوه هاست که در درون سر قابل انجام است. علیرغم شیوه های متفاوت، تمامی آنها دارای روند بهبود یکسانی هستند. آنچه که از بیرون برای همه قابل مشاهده است، خطی از بخیه با سوزن یا بخیه های نایلونی بر روی سر است.
مدت زمان بهبود بعد از عمل کرانیوتومی چقدر است؟
این مسئله بستگی به موارد زیر دارد:
- شدت بیماری شما قبل از عمل چقدر بوده باشد.
- آیا قبل یا بعد از عمل، مشکلات عصبی داشته اید.
- هرگونه عوارض ناشی از بیماری یا جراحی.
- سن شما.
- تاثیرات ناشی از هرگونه درمان های پس از عمل نظیر پرتودرمانی در طول مدت بهبودی.
- سایر شرایط دارویی.
موارد بسیار متفاوتی وجود دارند که بر روند بهبودی شما بعد از کرانیوتومی تاثیر می گذارند، از اینرو تعیین زمان دقیق در این مورد دشوار است. توجه به این نکته مهم است که تحمل شما در مقابل درد و داروها دارای تاثیراتی هستند که همین مسئله موجب می شود سرعت بهبود در افراد متفاوت شود.
با در نظر گرفتن موفقیت آمیز بودن روند عمل جراحی کرانیوتومی ، شما باید مراحلی را بعد از آن طی کنید. این مراحل به دو هفته اول بعد از عمل، یک ماه بعد و سه ماه بعد از گذشت عمل تان تقسیم می شود که باید برای ویزیت بعد از عمل به پزشک تان مراجعه کنید.
دو هفته اول بعد از کرانیوتومی
در این مدت، روند بهبود شما به سریع ترین شکل اتفاق می افتد. در ابتدا زمانی که از بیمارستان مرخص می شوید ممکن است احساس کنید که می توانید هر کاری را با آسودگی انجام دهید. در مدت زمان حضورتان در بیمارستان، استراحت کرده و تمامی اقدامات برای مراقبت از شما انجام شده است. زمانی که به منزل می روید، باید کارهای بیشتری انجام دهید و ممکن است احساس خستگی بیشتری کنید. این حالت عادی است و معمولا در اواسط روز نیاز به استراحت کردن و خوابیدن دارید. این خستگی به تدریج و به مرور زمان از بین می رود. در اولین قرار ملاقات بعد از عمل، احتمالا همچنان احساس خستگی دارید و از داروهای تجویز شده برای دردتان استفاده می کنید. بخیه ها یا گیره های زخم به طور کامل در مدت ۱۴-۷ روز اول بعد از جراحی برداشته می شوند.
معمولا متوجه می شوید که حافظه شما در بهترین وضعیت قرار ندارد و ظاهرا قادر به تمرکز بر یک موضوع برای مدتی طولانی نخواهید بود. اگر شما در گذشته زیاد مطالعه می کردید، ممکن است در این وضعیت این کار برایتان دشوار باشد. این وضعیت به تدریج بهبود می یابد و بر افراد متفاوت به شیوه های متفاوت تاثیر می گذارد. این حالت ناتوانی در تمرکز بر مسائل، می تواند بر اعتمادبه نفس شما تاثیر گذارد؛ به خاطر داشته باشید که این وضعیت بهتر می شود! مهم است که در مدت زمان ابتدایی دوران بهبودی، کسی را داشته باشید که به او تکیه کنید. معمولا این موارد را در اولین ویزیت کلینیکی یا حدود دو هفته بعد از عمل کرانیوتومی ، به شما توصیه می کنیم.
دو ماه بعد از کرانیوتومی
در این هنگام شما دشواری ها و خطرات را پشت سر گذاشته اید و در انتظار بازگشت به محل کارتان هستید. پیاده روی منظم و انجام سایر انواع ورزش ها زیر نظر پزشک، می تواند به شما در رسیدن به این مرحله کمک کند. زمانی که برای ویزیت بعدی بعد از عمل مراجعه کردید، در مورد تمامی این موارد با شما صحبت خواهد شد. در این ویزیت، شما مورد معاینه و ارزیابی قرار می گیرید و طرحی به عنوان مراحل بعدی بهبود تعیین خواهد شد. ممکن است شما نیاز به توانبخشی داشته باشید، که در این صورت پزشک جراح اعصاب شما باید گزارشی از روند پیشرفت شما را در اختیار داشته باشد. برخی افراد سریع تر از سایرین می توانند به روال عادی انجام کارهای خود بازگردند و این مورد باید مورد ارزیابی قرار گیرد. نیروی حیاتی و بنیه شما در این مرحله، به مراتب بهتر خواهد شد. روند بهبود همچنان ادامه خواهد داشت.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که بازگشت به کار، معمولا تصمیمی است که به طور مشترک توسط پزشک و بیمار اتخاذ می شود. اگر پزشک شما از شرایط کاری شما مطلع نیست، انتظار می رود که خود بیمار، ارزیابی صادقانه ایی از وضعیت و توانایی هایش داشته باشد و آنها را به پزشک گزارش کند. اعضای خانواده هم نقش بسیار سودمندی در این مرحله دارند. تاثیرات مشابهی هم در رابطه با رانندگی اتفاق می افتد. به طور کلی، اگر بیمار قصد رانندگی دارد، نباید از داروی مسکن (نورکو، فیوریست، هیدرکودون، …) استفاده کند.
سه ماه بعد از کرانیوتومی
اکثر افراد در طول این مدت به محل کار خود بازمی گردند. بازگشت شما باید به طور تدریجی باشد، چراکه بنیه و نیروی شما هنوز در حال بهبود است. به خاطر بیاورید که چقدر طول می کشد بعد از یک تعطیلات طولانی به روال عادی کاری تان بازگردید، …حال باید بعد از یک عمل جراحی این اتفاق بیفتد. مسلماً شما باید آرام آرام به روال عادی کارتان بازگردید.
معمولا توصیه ما به شما این است که برای بازگشت به مسئولیت های کامل، چند هفته اول را به صورت نیمه وقت یا با انجام کارهای سبک و راحت شروع کنید. مهم است که تلاش کنید و تمارین ورزشی و سایر تکالیف و وظایف تان را به صورت مرحله به مرحله افزایش دهید، چراکه در غیر اینصورت ممکن است اعتماد به نفس تان را از دست دهید و مدت زمان بهبودی تان طولانی شود. اگر سعی کنید خیلی زود همه امور را به عهده بگیرید، همه چیز به نظرتان دشوار می آید.
تعیین وقت قبلی بعد از عمل به چه ترتیبی است؟
بعد از ترخیص از بیمارستان، شما باید در فواصل تعیین شده با متخصصان خود ملاقات داشته باشید:
- جراح مغز و اعصاب : در مدت ۱۴-۱۰ روز بعد از عمل
- پزشک موضعی: در مدت یک ماه اول
- متخصص تومورشناسی: در صورت نیاز
- متخصص عکسبرداری از غدد: در صورت نیاز
- توانبخشی: در صورت نیاز
- بعد از کرانیوتومی
- داروها
شما در زمان ترخیص از بیمارستان، داروهای مشخصی را دریافت خواهید کرد. لازم است که به مصرف برخی از داروها ادامه دهید و استفاده برخی دیگر را کاهش داده یا متوقف سازید. مهم است بدانید که مصرف کدام داروها را و با چه دوز مصرفی ادامه دهید. جراح مغز و اعصاب شما صرفاً مسئول دادن داروهایی به شماست که به عنوان بخشی از درمان جراحی اعصاب به شما تجویز خواهد شد. تمام شدن داروها، به معنای توقف استفاده از آنها نیست؛ در صورت هرگونه سوال، با مطب پزشک تماس بگیرید.
انواع داروهای متداول
هر نوع دارویی که داروساز در رابطه با اثرات جانبی و تداخلات دارویی به شما می دهد، جایگزین داروهای قبلی خود نکنید. دقیقاً طبق تجویز دارویی تان عمل کنید.
داروی استروئیدی (مثل دگزامتازون یا دیکادرون)
این دارو موجب کاهش هرگونه تورم در مغز یا اطراف اتساع عروق اخیراً پیچ خورده می شود. اگر عمل جراحی شما مربوط به تومور هاست و شما تحت پرتو درمانی هستید، مقدار دوز تجویزی این دارو به تدریج کاهش می یابد، به طوریکه در طول درمان ادامه داشته و بعد از پرتو درمانی متوقف می شود. در اکثر موارد مرتبط با عمل باز جمجمه، مصرف این دارو به سرعت کاهش یافته و در عرض چندین هفته قطع می شود. بسیاری از بیمارانی که در آنها عمل باز جمجمه انجام شده است، نیازی به دگزامتازون ندارند. به جز تومورها و اتساع شدید عروق که از طریق این داروهای درون وریدی قابل درمان هستند، معمولا در سایر موارد در زمان ترخیص از بیمارستان، تجویز این داروها غیرمتداول هستند.
داروی ضدتشنج (داروهای جلوگیری از حملات صرع)
این داروها برای جلوگیری از بروز حملات صرع در شما می باشد. پزشک جراح اعصاب یا متخصص مغز و اعصاب شما در مورد نیاز به تجویز این دارو تصمیم خواهند گرفت. اگر شما هیچ گونه حمله صرعی نداشته اید، ممکن است نیازی به این دارو نباشد. معمولا تمامی بیماران مبتلا به حملات صرع، داروی ضدتشنج دریافت می کنند. لازم است که از تاثیرات جانبی داروهایتان آگاه باشید و سطح خون شما باید تحت کنترل باشد [در این مورد به بروشور مربوط به داروهای متداولی همچون دیلانتین، تگرتول) مراجعه نمایید.
آرام بخش های عضلانی (روباکسین، فلکسیریل)
این داروها معمولا برای تسکین درد مرتبط با برش های ایجادشده در ماهیچه فک سودمند هستند. بسیاری از بیماران درمی یابند که این آخرین دارویی است که باید قطع کنند و آن را استفاده خواهند کرد.
مراقبت از زخم
جراح های مختلف این اقدام را به شیوه های متفاوتی انجام می دهند. بعد از ترخیص از بیمارستان، ما می خواهیم که محل زخم تمیز نگه داشته شود. بهتر است بعد از ۴۸ ساعت استحمام کنید و محل زخم را خشک نگه دارید. معمولا در زمان ترخیص از بیمارستان، محل زخم باندپیچی شده نیست. قرمزی بیش از حد، التهاب، خشکی یا تب بالا از علائم عفونت هستند. در صورت مشاهد هریک از این موارد سریعا با جراح مغز و اعصاب خود تماس بگیرید.
کشیدن بخیه ها
در برخی از بیماران، بخیه های نایلونی و در برخی دیگر گیره های فلزی وجود دارد. جراح شما در مورد زمان برداشتن و کشیدن بخیه ها تصمیم می گیرد که معمولا حدود ۷ الی ۱۰ روز پس از عمل می باشد، البته در صورتی که نیاز به انجام عمل مجدد نباشد. اما در صورت عمل مجدد، بخیه ها ۱۴-۱۰ روز بعد از عمل یا قبل از شروع به پرتو درمانی کشیده می شوند. پزشک جراح، پزشک بخش یا درمانگاه یا پرستار این بخیه ها را می کشند.
