جراحی تومورهای نخاع

تومورهای نخاعی توده‌هایی هستند که روی استخوان‌ها و رباط‌های ستون فقرات، نخاع یا ریشه‌های عصبی رشد می‌کنند. این تومورها می‌توانند غیرسرطانی (خوش‌خیم) یا سرطانی (بدخیم) باشند. البته، به ندرت پیش می‌آید که منشأ تومورهای بدخیم در خود ستون فقرات باشد. اینگونه تومورها معمولاً از سایر بخش‌های بدن به ستون فقرات گسترش می‌یابند. تمامی انواع تومورها یا توده‌های نخاعی می‌توانند منجر به درد، مشکلات عصبی و گاهی اوقات فلج شوند. به علاوه، یک تومور نخاعی، چه سرطانی باشد چه نباشد، می‌تواند جان بیمار را تهدید کرده و باعث معلولیت دائمی شود، بنابراین در چنین مواردی مراجعه فوری به پزشک جهت درمان عارضه ضروری است.

علائم تومورهای نخاعی

علائم تومورهای نخاعی به فاکتورهای بسیاری از جمله مکان تومور، سرعت نفوذ به دیگر بخش های ستون فقرات، طناب نخاعی و اعصاب تحت تأثیر و نیز شدت تأثیر تومور بر پایداری ستون فقرات وابسته است.
درد در کمر و پاها می توانند علائم اولیه تومورهای ستون فقرات باشند. همچنین برخی تومورها ممکن است موجب بی حسی، ضعف، سیاتیک، فلجی ناقص، مشکلات حرکتی و گرفتگی در پاها و دست ها شوند. از طرفی می توانند مشکلاتی مانند عدم کنترل مثانه و مقعد و یا تغییر شکل ستون مهره ها را به همراه داشته باشند. نشانه های مذکور ممکن است به صورت تدریجی یا به سرعت گسترش یابند. از دیگر علائم می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
• درد در ناحیه گردن و کمر که مشکلات عصبی چون ضعف یا بی حسی در دست ها یا پاها و یا تغییر عادات ادرار و مدفوع را به دنبال دارد.
• دردهای نقطه ای که هنگام صبح تشدید می شوند.
• دردی که هنگام فشرده شدن مهره شدت می یابد.
• دردی که با استراحت کمتر نمی شود و احتمالاً در طول شب شدت بیشتری دارد.
• درد در ناحیه کمر همراه با علائمی چون نداشتن اشتها، از دست دادن وزن ناگهانی، تهوع و یا تب و لرز.
میلوپاتی، سیستم عصبی را نیز که از داخل طناب نخاعی می گذرد تحت تأثیر قرار داده و موجب ناکارآمدی این اعصاب می گردد. این ناکارآمدی ها طی معاینات قابل تشخیص هستند که به طور مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• گرفتگی عضلات در پاها افزایش می یابد.
• رفلکس تاندون های عمیق در زانو و مچ پا تشدید می شود.
• اکستنشن مچ باعث جهش پاها (قسمت پایین تر از مچ) به بالا و پایین می شود.
• تحریک کف پا می تواند سبب جهش انگشت شست به بالا شود که برخلاف رفلکس نرمال (به سمت پایین) است (رفلکس بابنسکی).
• تماس با انگشت میانی می‌تواند سبب خم شدن انگشت سبابه شود (رفلکس هافمن).
• عدم توانایی در هماهنگی (Coordination) که از راه رفتن و قدم برداشتن دشوار بیمار قابل درک است.

درمان

در بیشتر موارد، جراحی تومورهای ستون فقرات به عنوان آخرین راه درمان در نظر گرفته می شوند. بدین معنا که روش های درمانی غیر جراحی مانند پرتودرمانی، قبل از جراحی مورد استفاده قرار گرفته و حتی بعد از جراحی نیز ادامه پیدا می کنند.