هموراژ مغزی خونریزی در داخل یا اطراف مغز است. علل خونریزی یا هموراژ مغزی شامل فشار خون بالا، عروق خونی غیرطبیعی ضعیف که دچار نشت هستند، سوء مصرف مواد مخدر و ضربه مغزی میباشند. بسیاری از افرادی که خونریزی مغزی را تجربه میکنند، علائمی مانند سکته مغزی دارند و ممکن است دچار ضعف در یک طرف بدن، مشکل در صحبت کردن یا بی حسی باشند. دشواری در انجام فعالیتهای معمول، از جمله مشکلات در راه رفتن و یا حتی افتادن، علائمی غیر معمول نیستند. حدود ده درصد از تمام موارد سکتههای مغزی به صورت هموراژیک هستند یا در اثر خونریزی در مغز ایجاد میشوند.
هنگامی که خون ناشی از ضربه مغزی بافتهای مغزی را تحریک میکند، این امر باعث ایجاد تورم میشود. به این حالت ورم مغزی گویند. خون در تودهای به نام هماتوم جمع میشود. این شرایط باعث افزایش فشار روی بافت مغزی مجاور میشود، جریان خون حیاتی را کاهش میدهد و سلولهای مغزی را از بین میبرد. خونریزی ممکن است در داخل مغز، بین مغز و غشاء که آن را پوشش میدهد، بین لایههای پوشش مغز یا بین جمجمه و پوشش مغز رخ دهد.
چندین علل برای خونریزی مغزی وجود دارند. رایجترین موارد عبارتند از:
علائم خونریزی مغزی ممکن است متفاوت باشند. این علائم به محل خونریزی، شدت خونریزی و میزان آسیب بافت بستگی دارند. علائم خونریزی مغزی ممکن است ناگهان یا در طول زمان ایجاد شوند و شاید به تدریج بدتر شده یا به طور ناگهانی ظاهر شوند. اگر هر کدام از علائم زیر را دارید، ممکن است خونریزی مغزی داشته باشید. این وضعیت تهدید کننده است و باید بلافاصله به اورژانس بروید. این علائم عبارتند از:
در نظر داشته باشید که بسیاری از این علائم اغلب ناشی از شرایطی غیر از خونریزی مغزی است.
هنگامی که به پزشک مراجعه میکنید، او میتواند بر اساس علائم شما مشخص کند که کدام قسمت مغز تحت تأثیر قرار گرفته است. اگر پزشک به هر نوع سکته مغزی مشکوک باشد، ارزیابی فوری لازم است. بررسی ممکن است شواهد مربوط به آسیب مغزی همراه با ضعف، ناتوانی در صحبت کردن و یا از دست رفتن احساس را نشان دهد. به طور کلی یک معاینه رادیولوژی مانند سی تی اسکن و ام آر آی یا اسکن تصویری رزونانس مغناطیسی ضروری است. سی تی اسکن یا ام آر آی میتوانند ویژگیهای مختلف و موقعیت خونریزی مغزی را برجسته و نمایان کند. اگر خونریزی داخل مغز و یا اطراف آن باشد، ممکن است آزمایشهای بیشتری برای تعیین علت خونریزی تعیین شوند. این آزمایشهای اضافی میتوانند به تعیین اینکه آیا عروق خونی غیر طبیعی وجود دارند و یا گام بعدی در هر دو مورد تشخیص یا درمان کمک کند. در شرایط خاص، ممکن است نیاز به تأیید شواهدی خونریزی یا جلوگیری از مشکلات دیگر مغزی با انجام اسپاینال تپ (نمونه برداری از ناحیه کمری) باشد. درمان خونریزی مغزی بستگی به محل، علت و میزان خونریزی دارد. عمل جراحی خونریزی مغزی ممکن است برای کاهش تورم و جلوگیری از خونریزی مورد نیاز باشد. بعضی از داروها نیز ممکن است تجویز شوند. این داروها شامل داروهای ضد درد، کورتیکواستروئیدها یا دیورتیکها برای کاهش تورم و ضد تشنج برای کنترل تشنج هستند.
این که بیمار چگونه به خونریزی مغزی پاسخ میدهد بستگی به میزان خونریزی و میزان ادم مغزی دارد. برخی از بیماران پس از هموراژ مغزی به طور کامل بهبود مییابند. عوارض خونریزی مغزی احتمالی شامل سکته مغزی، از دست دادن عملکرد مغز یا عوارض جانبی دارو یا درمانها میباشند. احتمال مرگ نیز وجود دارد و ممکن است با وجود درمان پزشکی سریع رخ دهد.
از آنجا که اکثر خونریزیهای مغزی با عوامل خطر خاصی مرتبط هستند، میتوانید خطر وقوع خونریزی مغزی را با رعایت روشهای زیر به حداقل برسانید: