تعداد بازدید: 955

انواع تومور نخاعی

تومور نخاع توده ای غیر عادی است که در کانال نخاع یا ریشه عصب و ستون فقرات ظاهر می شود و رشد می کند. انواع تومور نخاعی شامل تومور بدخیم یا سرطانی و تومور های خوش خیم یا غیر سرطانی هستند. انواع تومور نخاعی با سرعت متفاوتی رشد می‌کنند. تومورهای سرطانی نسبت به تومورهای غیرسرطانی بسیار سریع‌تر رشد می‌کنند .

تومورهای مهره‌ای تومورهایی می باشند که مهر های ستون ‌فقرات را درگیر می‌کنند، تومورهایی که در داخل خود نخاع ایجاد می‌شوند، تومورهای نخاعی نامیده می‌شوند. درد گردن و پشت مهم‌ترین نشانه تومور نخاعی است، که با اختلالات عصبی (نظیر ضعف و بی حسی بازوها و پاها یا تغییر در عملکرد روده و مثانه) همراه می‌شود.

درد کمر علامت اولیه ای تومورهای ستون فقرات هستند. درد ممکن است از پشت به باسن، ران، ساق پا یا بازو نیز گسترش یابد و ممکن است به مرور زمان حتی با انجام درمان نیز بدتر شود.

انواع تومور نخاعی

انواع این تومور ها شامل :

  • استروسیتوم
  • کوردومای
  • اپندیموما
  • گلیوما
  • مننژیوم
  • نوروفیبروما
  • شوانوما

تومورهای داخل نخاع را برحسب وضعیت تشریحی آنها نسبت به طناب نخاعی دسته بندی می کنند.این تومورها عبارتند از:

  • ضایعات داخل مدولا (در درون طناب نخاعی)
  • خارج مدولا-داخل سخت شامه ای (در درون و یا در زیر سخت شامه ی نخاع)
  • خارج مدولا-خارج سخت شامه ای (خارج پرده ی سخت شامه)

مننژیوما، در پرده‌های احاطه کننده اطراف نخاع ایجاد شده و معمولاً خوش‌خیم هستند، اما می‌توانند بدخیم هم باشند. این تومورها بیشتر در میان زنان میانسال و سالخورده شایع هستند.

تومورهای لایه عصبی (شوانوما و نوروفیبروما ) از ریشه‌های عصبی نشاءت می‌گیرند که از طناب نخاعی بیرون می‌آیند. این نوع تومورها معمولاً خوش‌خیم هستند و رشد کمی دارند و مدت‌ها طول می‌کشد تا موجب بروز مشکل عصبی شوند.

درمان انواع تومور نخاعی

درمان تومورهای خاص داخل نخاعی بر مبنای نوع و محل تومور ٬ نشانه های به وجود آمده و وضعیت جسمی بیمار صورت می پذیرد. هدف از درمان تومور نخاع، برداشتن تومور از بدن به طور کامل است، اما این کار باید توسط پزشک متخصص انجام شود زیرا می تواند باعث آسیب دائمی اعصاب اطراف تومور شود. بنابراین حساسیت این موضوع ایجاب می کند به دنبال بهترین جراح تومور های نخاع باشید . مهارت جراح ریسک جراحی را کم می کند.

اگر  تومور کوچک و غیر سرطانی باشد ، رشد نکرده و بافت‌های اطراف را تحت فشار قرار ندهد، تنها اقدام ضروری در این رابطه تحت‌ نظر گرفتن تومور خواهد بود. اگر تومور به طور کامل با جراحی برداشته نشود، بعد از جراحی از روش شیمی درمانی یا رادیوتراپی (پرتودرمانی) برای بیمار استفاده می شود.